خلاصه مقاله

خطر حضور مایکوتوکسین‌ها برروی غذا و خوراک همواره سلامت انسان و حیوانات را تهدید می‌نماید. صاحبان صنایع غذای انسان و خوراک حیوانات می‌دانند که تاثیرات مایکوتوکسین‌ها سبب کاهش سطح تولید و افزایش قیمت اقلام خوراکی می‌شود. ممکن است شما بدانید که حضور مایکوتوکسین‌ها در اقلام کشاورزی منجر به پرداخت هزینه‌های کلان تحقیقی، اجرای مقررات کنترلی، کاهش قیمت محصولات آلوده، ایجاد طرح‌های دعوی در دادگاه، آزمایش‌های کنترل کیفی شده است، اما شاید در مورد جزییات هزینه‌های اقتصادی که مایکوتوکسین‌ها بر صنایع وارد می‌نمایند اطلاع چندانی نداشته باشید.
انجمن علوم و تکنولوژی کشاورزی (CAST) تخمینی را از هزینه‌های مایکوتوکسین‌ها بر اقتصاد ایالات متحده منتشر کرده است. هزینه‌های سالیانه تخمین‌زده شده برای مجموع تاثیرات مایکوتوکسین‌ها شامل کاهش تولید و کاهش تقاضای برای محصولات آلوده به مایکوتوکسین‌ها دامنه‌ای از 418 میلیون دلار تا 66/1 بیلیون دلار بوده است که این مقدار را می‌توان به صورت میانگین 932 میلیون دلار در نظر گرفت. علاوه براین، هزینه‌های کاهش قیمت محصولات آلوده و کاهش عملکرد دام‌هایی که از محصولات آلوده استفاده می‌کنند 472 میلیون دلار دیگر را نیز به این هزینه‌ها اضافه می‌کند.
ارقام این هزینه‌ها به روشنی مشخص می‌سازد که مایکوتوکسین‌ها در اقلام کشاورزی می‌تواند هزینه‌های سنگینی را بر اقتصاد وارد نمایند و پیشرفت‌های آینده مرهون روش‌های موفق خنثی‌سازی مایکوتوکسین‌ها است.
اگرچه کارشناسان کشاورزی تلاش دارند تا سطح مایکوتوکسین‌ها را در مزرعه کاهش دهند و یا به کلی آلودگی به مایکوتوکسین‌ها را از بین ببرند، هم‌چنان دلایل قابل توجهی برای تولید مایکوتوکسین‌ها پس از برداشت محصول از مزرعه وجود دارد. برخی روش‌هایی که برای کاهش سطح آلودگی به مایکوتوکسین‌ها وجود دارد شامل روش‌های فیزیکی، سم‌زدایی شیمیایی، تیمارها برای کاهش دسترسی زیستی مایکوتوکسین‌ها در حیوان میزبان و سم‌زدایی بیولوژیکی است. برخی روش‌ها عملی‌تر از دیگر روش‌ها است، لیکن بازده هر یک در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.