خلاصه مقاله

خبرنامه شماره78

پرورش میگوهای پنائیده به یک فعالیت اقتصادی مهم در بسیاری از کشورها، به ویژه در آسیا و آمریکای جنوبی، که پرورش میگو یک منبع قابل توجهی از درآمد است تبدیل شده است.
میگو حدود 20 درصد از ارزش محصولات شیلاتی صادر شده در طول 20 سال گذشته را به خود اختصاص داده است.
با این حال، صنعت پرورش میگو به دلیل گسترش بیماری های عفونی و مشکلات زیست محیطی به طور مداوم تهدید می شود. باکتری ها در میان گروه های میکروارگانیسم ها هستند که باعث ایجاد آسیب جدی در پرورش میگو در سراسر جهان می شوند. اعضای جنس ویبریو، از جمله ویبریو پاراهمولیتیکوس و ویبریو هاروه ای، به عنوان مهم ترین گونه های بیماری زا در میگو شناخته شده اند و مسئول اکثر مرگ و میرهای دوره لاروی هستند. این پاتوژن ها باعث عفونت های شدید، کاهش تولید هم در هچری ها و هم در استخرهای پرورش، کاهش تبدیل خوراک و نرخ رشد در افراد باقی مانده می شوند، بنابراین تاثیر منفی بر رضایت مالی کلی کسب و کار دارد. استفاده از آنتی بیوتیک ها برای کنترل این عوامل منجر به مشکلات مقاومت دارویی شده و منجر به محدودیت های تجاری در بازارهای صادراتی شده است. در جستجوی درمان های موثر تر و سازگار با محیط زیست، پروبیوتیک ها به عنوان یک جایگزین قابل قبول ظهور کرده اند. شواهد تجربی نشان می دهند که سلامت و عملکرد زیست شناسی گونه های دریایی با استفاده پروفیلاکتیک از باکتری های مفید در حال بهبود می باشد. خط تولید محصول چند سویه ای آکوااستار® به طور ویژه توسط کمپانی بایومین توسعه داده شد تا میکروفلور مفید روده و شرایط محیطی در استخرهای پرورش میگو را ارتقا دهد. داده های اخیر از آزمایش های درون آزمایشگاهی نشان می دهد که آکوااستار® می تواند در کنترل بار باکتری های ویبریو در هر دو محیط روده و فضای استخرهای پرورش میگو موثر باشد.