خلاصه مقاله

مدت زمان زیادی از کاربرد پروبیوتیک‌ها در آبزی‌پروری نمی‌گذرد. پروبیوتیک‌ها باکتری‌های زنده‌‌ای هستند كه بصورت افزودنی در غذا استفاده شده و موجب بهبود سلامتی انسان و حیوانات اهلی می‌گردند. از قدیم الایام، از این میكروب‌ها بصورت نا‌آگاهانه جهت نگهداری غذا استفاده می‌شده و این روش تجربی جهت کمک به سلامتی انسان نیز بكار گرفته می‌شود.
تلقیح و کنترل میکروب‌های روده به عنوان روشی مهم برای توسعه آبزی پروری شناخته شده است. لزوم وجود یک پوشش میکروبی مفید برای رشد و توسعه روده که در جذب موثر و مناسب‌تر مواد مغذی، سازگاری با شرایط مختلف محیطی و محافظت در مقابل عوامل بیماری‌زا و در نهایت کمک به رشد و سلامتی میزبان موثر است، در تحقیقات مختلف اثبات شده است. هم‌چنین روده به عنوان واسطی طبیعی بین میزبان و پوشش میکروبی معرفی می‌شود. در مقایسه با حیوانات خشکی، ساختار و ترکیب میکروبی دستگاه گوارش گونه‌های آبزیان تحت تاثیر محیط پیرامون قرار می‌گیرد. تجمع باکتری‌های مفید در موکوس سطحی روده، دارای اثرات مثبت بر عملکرد تنظیم سیستم ایمنی دستگاه گوارش دارد.
از طرف دیگر، پوشش میکروبی غیر متعادل در روده ممکن است منجر به بروز بیماری‌ها شود. بنابراین، مدیریت پوشش دستگاه گوارش برای ایجاد توانایی در جلوگیری از عفونت‌های میکروبی و تضمین کارکرد مطلوب و هضم موثر مواد مغذی بسیار اهمیت دارد. باکتری‌های مفید یا همان پروبیوتیک‌ها، جهت ایجاد شرایط پایدار در روده توسعه یافته و به بازگرداندن ترکیب و پوشش میکروبی متعادل از یک پوشش میکروبی آشفته در دستگاه گوارش کمک می¬کنند.
در این خبرنامه، مطالبی در مورد نقش مکمل‌های پروبیوتیکی در فعالیت آبزی پروری، معیارهای انتخاب آن‌ها، مدیریت و تولید محصولات پروبیوتیکی ارایه شده است.