ع. رنجبر، ع. خطیب جو ، ك. کریمی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر دو نوع پروبیوتیک (پروتکسین و بیومین ایمبو) بر مورفولوژي دستگاه گوارش جوجه هاي گوشتی سالم و مبتلا به آسیت سرمایی مورد بررسی قرار گرفت. 240 قطعه جوجه یکروزه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل (3×2) بر پایه طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار با سه نوع افزودنی (شاهد- بدون افزودنی، پروتکسین و بیومین) و دو دماي پرورش (استاندارد و سرد) با 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار اختصاص یافتند. نتایج آزمایش نشان داد که بیومین باعث کاهش طول ویلی در دئودنوم و افزایش آن در ژئوژنوم و ایلئوم نسبت به گروه شاهد گردید اما استفاده از پروتکسین باعث کاهش طول ویلی فقط در دئودنوم نسبت به گروه شاهد گردید. پرورش در دماي سرد باعث افزایش طول ویلی دئودنوم نسبت به پرورش در دماي استاندارد گردید. تغذیه پروتکسین موجب افزایش عرض ویلی در هر سه قسمت روده کوچک نسبت به گروه شاهد و جوجه هاي دریافت کننده بیومین گردید. دماي پائین دوره پرورش باعث افزایش عرض ویلی ایلئوم و کاهش آن در ژئوژنوم نسبت به پرورش در دماي استاندارد گردید. افزودن پروتکسین به جیره موجب افزایش عمق کریپت فقط در دئودنوم گردید. دماي پائین پرورش باعث کاهش عمق کریپت در دئودنوم و افزایش آن در ایلئوم نسبت به پرورش در دماي استاندارد گردید. به طور کلی پرورش در دماي سرد باعث کاهش طول و عرض ویلی در ایلئوم و ژئوژنوم گردید و افزودن پروبیوتیک بخصوص پروتکسین مانع از اثر منفی سرما گردید.

سيدمظفر مهديزاده، هوشنگ لطف الهيان، احمد زارع شحنهسيداحمد ميرهادي سيدعبدا..حسيني علي رضا علي نژاد

آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سطوح مختلف پروبیوتیک بایومین ایمبو (صفر، 0/05، 0/1 و 0/15 درصد) در دوره ی آغازین، (صفر، 0/025، 0/05 و 0/075 درصد) در دوره ی رشد و (صفر، 0/0125، 0/025 و 0/0375 درصد) در دوره ی پایانی، با چهار تیمار و چهار تکرار، هر تکرار 25 قطعه جوجه یک روزه ی سویه ی کاب جمعا بر روی 400 قطعه جوجه مخلوط نر و ماده به مدت 49 روز به مرود اجرای گذاشته شد. خصوصیات مورفولوژی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش با کشتار دو قطعه جوجه از هر واحد آزمایشی در پایان دوره مورد بررسی قرار گرفت. ضمنا تعداد کلنی میکروارگانیسم های مفید در روده ی کوچک تحت تاثیر پروبیوتیک شمارش گردید. خصوصیات سیستم ایمنی طیور از طریق تزریق گلبول قرمز گوسفند و اندازه گیری پادتن تولیدی یک بار در طول دوره ی ازمایش مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که از نظر اندازه ی طول و عرض پرزهای روده ی کوچک، عرض و عمق سلول های کریپت بین تیمارها و شاهد اختلاف اماری معنی داری مشاده گردید. به طوری که بیشترین اختلاف در اندازه ی طول و عرض پرزهای روده ی کوچک به ترتیب مربوط به گروه های ازمایشی 2، 3 و 4 در مقایسه با گروه شاهد بود. از نظر شمارش کلنی جمعیت باکتریایی و میکروفلور روده ی کوچک بین گروه های مختلف آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده گردید. به طوری که میانگین جمعیت کلی فرم و استافیلوکوکوس فاسیوم در گروه شاهد بیشترین و تیمارهای 3 و 4 به ترتیب کمترین مقدار بود. از نظر پادتن تولیدی، در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد اختلاف معنی داری مشاهده گردید. در تیتراسیون پادتن بر علیه نیوکاسل، به ترتیب تیمار 4 و 3 دارای بیشترین و کمترین مقدار تیتر بوده که در مقایسه با سایر گروه های آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده گردید. بالاترین و پایین ترین سطح تیتر پادتن بیماری های برونشیت و آنفلونزا به ترتیب مربوط به تیمار 3 و 2 بوده که در مقایسه با سایر گروه های ازمایشی و گروه شاهد اختلاف معنی داری مشاهده گردید. از نظر یافته های این تحقیق، در شرایط پرورشی ایده آل، استفاده از سطوح مختلف پروبیوتیک (بایومین ایمبو) در جیره ی جوجه های گوشتی در سه دوره سنی پرورشی (آغازین، رشدی و پایانی) به ترتیب 0/1، 0/05 و 0/025 درصد پیشنهاد می شود.

مرتضی عبدی، سید مظفر مهدی زاده، جواد نصر

گسترش بیماریها طی سالهای اخیر استفاده از مواد افزودنی ضد میکروبی جهت تقویت سیستم ایمنی طیور را توجیه پذیر نموده است. مواد افزودنی طیبعی ضد میکروبی شامل آنتی بیوتیکها، پروبیوتیک، پری بیوتیک و گیاهان دارویی می باشند. معمولا استفاده از این مواد افزودنی در جیره، باعث افزایش عملکرد تولیدی حیوان و ضریب تبدیل خوراک می گردد. استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک در صنعت دام و طیور به دلیل افزایش مقاومت باکتریایی، ابقا آن ها در بافت و بروز بیماری های خطرناک مانند سرطان سبب نگرانیهای زیادی در مصرف کنندگان شده است. پروبیوتیک ها و سین بیوتیکها جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیکها هستند. این تحقیق به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سین بیوتیک (بایومین ایمبو) در جیره غذایی بر عملکرد کبک های مولد انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سطوح مختلف سین بیوتیک (صفر، 250، 500، 750 و 1000 گرم سین بیوتیک در تن خوراک) با پنج تیمار و هر تیمار شامل 4 تکرار مجموعا بر روی 80 قطعه کبک مولد در سن 46 هفتگی به مورد اجرا گذاشته شد. سین بیوتیک مورد استفاده در این آزمایش با نام تجاری بایومین ایمبو دارای مشخصات زیر می باشد: انتروکوکوس فاسیوم، فروکتوالیگوساکاریدها، ماده فیکوفیتیک، تکه های دیواره سلولی. خوراک مصرفی برای هر قطعه کبک مولد در سطح 30 گرم تا پایان دوره آزمایش اعمال گردید. در این آزمایش خوراک مصرفی برای همه تیمارهای آزمایشی یکسان و یکنواخت تا پایان دوره آزمایش منظور گردید. در این پژوهش با توجه به نتایج آزمایشات، سین بیوتیک مورد نظر توانست تاثیرات مثبتی در جهت بهبود عملکرد از جمله ضریب تبدیل غذایی، درصد تولید تخم و وزن توده ی تخم کبک داشته باشد، هر چند که اختلافها معنی دار نبود ولی سین بیوتیک حاضر توانست میانگین وزن تخم کبک را به طور محسوسی افزایش دهد.

اصغر محمديان، سيد مظفر مهدي زاده، هوشنگ لطف الهيان، حسين نوروزيان

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروبیوتیک (بایومین ایمبو) بر عملکرد و سیستم ایمنی مرغ های تخم گذار، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و هر تیمار شامل چهار تکرار و هر تکرار 15 قطعه مرغ تخم گذار به مدت 84 روز به مورد اجرا گذاشته شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: تيمار 1= جیره پایه (بدون پروبيوتیك)، تيمار 2= جیره پایه + 250 گرم پروبيوتیک، تيمار 3= جیره پایه + 500 گرم پروبيوتیک و تيمار 4= جیره پایه + 750 گرم پروبيوتیک در هر تن جيره بودند. در طول آزمایش صفات تولیدی و سیستم ایمنی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتايج آزمايش نشان داد اثر استفاده از سطوح مختلف پروبيوتیک در جيره بر پارامترهاي ضريب تبديل غذايي، درصد توليد و وزن توده تخم مرغ در كل دوره معني دار بود. بهترين عملكرد مرغهای تخم گذار با استفاده از 750 گرم پروبيوتیک (تيمار 4) بدست آمد بطوری که اختلاف آن با سایر تیمارها معنی دار بود. تیمارهای آزمایشی از نظر پارامترهای مربوط به سیستم ایمنی (تيتر آنتي بادي عليه گلبول های قرمز گوسفندی، تيتر آنتي بادي عليه بيماري نيوكاسل و ايمونوگلوبولين هاي جی و ام) تحت تاثیر سطوح مختلف پروبیوتیک قرار نگرفتند. با این وجود، بيشترين عیار آنتي بادي عليه گلبول های قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین ام مربوط به تيمار 4 بوده و بيشترين ايمونوگلوبولين ام مربوط به تيمار 2 بوده که از نظر آماري اختلاف معني داري بين آنها و ساير گروه هاي آزمايشي وجود نداشت. بر اساس نتايج اين تحقيق استفاده از پروبيوتیک بايومين ايمبو در سطح 750 گرم در تن باعث افزايش عملكرد و بهبود سيستم ايمني مرغ های تخم گذار گرديد.

حسین فلاح، اردشیر محیط، زربخت انصاری

استفاده مداوم از آنتی بیوتیک ها در خوراک مشکلاتی را در طیور مثل افزایش مقاومت دارویی باکتری ها، باقی ماندن دارو در بدن طیور و عدم توازن طبیعی میکروفلورای روده به همراه دارد. در حالیکه افزودن آنتی بیوتیک ها به خوراک های دام و طیور منجر به کاهش و حذف ویژه یا عمومی جمعیت های باکتریایی می شود، یک روش مناسب، استفاده از باکتریهای مفید (پروبیوتیک ها) و کربوهیدرات های غیرقابل هضم (پری بیوتیک ها) در خوراک است که سبب افزایش باکتری های مفید در دستگاه گوارش و کاهش باکتری های مضر می شود که در کل منجر به افزایش سوددهی و بهبود عملکرد و سلامتی در حیوانات مزرعه می شود.

80 قطعه مرغ مادر در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 2 تکرار و 10 زیر مشاهده در هر تکرار به مدت 4 هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره های آزمایشی شامل مقادیر صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 درصد سینبیوتیک بود. کیفیت و وزن تخم مرغ به صورت روزانه تعیین شد. تولید تخم مرغ و درصد جوجه درآوری به صورت هفتگی اندازه گیری شد. وزن تخمدان و تعداد فولیکول های بزرگ تخمدان در پایان آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفتد. داده ها با استفاده از نرم افزار سیستم آنالیز آماری ورویه مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

شاخص زرده در تیمار 1/0 سینبیوتیک بطور معنی داری از تیمارهای 05/0 و 2/0 سینبیوتیک کمتر بود ولی با تیمار شاهد تفاوت معنی­داری نداشت. سلما و همکاران در سال 2007 گزارش کردند که استفاده از پروبیوتیک ردوباکتر کپسولاتوس در واحد هاو و شاخص زرده در مرغ های تخم گذار اثر معنی داری نداشت. یورک و همکاران در سال 2004 نیز گزارش کردند که استفاده از پروبیوتیک بر روی شاخص زرده در مرغ های تخم گذار تاثیر معنی داری نداشت. علت کاهش شاخص زرده را می تواند به خاطر کاهش سنتز چربی توسط اینولین و میکروارگانیسم ها، کاهش فعالیت آنزیم های لیپوژنیک و سنتز اسیدهای چرب با تغییر بیان ژن آن ها بوسیله تحریک پلی فروکتان ها و میکروارگانیسم های مفید روده باشد.

همچنین سینبیوتیک اثر معنی داری بر سایر صفات کیفی تخم مرغ نداشت. تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی از نظر وزن تخم مرغ و درصد جوجه درآوری وجود نداشت. اما درصد تولید تخم مرغ، وزن تخمدان و تعداد فولیکول های بزرگ تخمدان در تیمار 2/0 سینبیوتیک بطور معنی داری نسبت به سایر تیمارها کاهش یافت. نتایج این آزمایش با نتایج بدست آمده از کاپکاروا و همکاران در سال 2010، سلما و همکاران در سال 2007 و شانگ و همکاران در سال 2010 که گزارش کردند پروبیوتیک و پری بیوتیک بر درصد تولید اثر معنی دار نداشت، مطابقت ندارد. همچنین زارعی و همکاران در سال 2011 نیز اعلام کردند که استفاده از سینبیوتیک بایومین ایمبو بر تولید تخم مرغ در مرغ های تخم گذار اثر معنی داری ندارد. علت کاهش تولید در سطح 0/2 درصد سینبیوتیک شاید نشان دهنده این باشد که استفاده از سینبیوتیک بایومین ایمبو در مقادیر بالا دارای تاثیر منفی بر روی تولید مرغ های مادر می باشد. هر چند تیمار 0/1 سینبیوتیک تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نداشته حتی از نظر عددی بالاتر بوده است (50/53 درصد در مقابل44/73 درصد). نتیجه گیری نهایی: استفاده از سطح 0/1 درصد سینبیوتیک برای مصرف در جیره مرغ­های مادر مناسب است.

مرتضی عبد، سید مظفر مهدی زاده، جواد نصر

امروزه در بیشتر کشورها استفاده از آنتی بیوتیک ها در جیره غذایی طیور به علت نگرانی در مورد ایجاد مقاومت عوامل بیماری زا، از جیره طیور و دیگر حیوانات مزرعه حذف شده است. از این رو محققین به دنبال جایگزین های مناسب برای آنتی بیوتیک ها بودند که بتوانند عملکردی مشابه و یا حتی بهتر از آنتی بیوتیک ها ایجاد کنند. پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها، سین بیوتیک ها، عصاره های گیاهی و اسیدهای آلی جایگزین هایی بودند که به تدریج توسط محققین توصیه شده اند. یک سین بیوتیک در ساده ترین تعریف، ترکیب پروبیوتیک و پری بیوتیک است که می تواند بقای ارگانیسم پروبیوتیک را بهبود دهد. در این تحقیق اثرات سین بیوتیک بر کیفیت تخم کبک های مولد بررسی شده است. به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف سین بیوتیک (بایومین ایمبو) هر جیره غذایی بر صفات کیفی تخم کبک های مولد این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سطوح مختلف پروبیوتیک (صفر، 250، 500، 750 و 1000 گرم سین بیوتیک در تن خوراک) با پنج تیمار و هر تیمار شامل چهار تکرار مجموعا بر روی 80 قطعه کبک در سن 34 هفتگی انجام شد. این پژوهش در سالن پرورش کبک مولد مجهز به سیستم قفس های طبقاتی انجام شده در هر قفس 4 کبک مولد قرار داده شد. سین بیوتیک مورد استفاده در این طرح با نام تجاری بایومین ایمبو دارای مشخصات زیر است: اجزای فعال: انتروکوکوس فاسیوم، فروکتوالیگوساکاریدها، ماده فیکوفیتیک، تکه های دیواره سلولی. تخم های تولید روزانه جمع آوری و پس از شمارش به وسیله ترازو با دقت 01/0 گرم توزین گردید. به منظور اندازه گیری صفات کیفی تخم کبک در پایان هر دوره آزمایشی، از هر واحد آزمایشی (هر تکرار) به طور تصادفی دو عدد تخم تولید شده همان روز به عنوان نمونه به آزمایشگاه منتقل شد و در همان روز خصوصیات کیفی آن ها اندازه گیری شد. خصوصیات کیفی مورد مطالعه شامل دو دسته کیفیت خارجی تخم کبک شامل (استحکام پوسته، ضخامت پوسته، وزن پوسته تخم کبک و کیفیت داخلی تخم کبک شامل ارتفاع سفیده، رنگ زرده و واحد هاو) می باشد. ضخامت پوست با استفاده از دستگاه ضخامت سنج عقربه ای با دقت 01/0 میلی متر اندازه گیری شد. خوراک مصرفی برای هر قطعه کبک مولد در سطح 30 گرم تا پایان دوره آزمایش اعمال گردید. در این آزمایش خوراک مصرفی برای همه تیمارهای آزمایشی یکسان و یکنواخت تا پایان دوره آزمایش منظور گردید.

نتایج حاصل از مقایسه میانگین مربوط به ضخامت پوسته نشان دهنده این است که بین گروه های آزمایشی از نظر این خصوصیت اختلاف معنی داری وجود دارد. این نتایج با نتایج بدست آمده از تحقیقات سادیا و همکاران (2010) پاندا و همکاران (2008) مطابقت داشت ولی با نتایج توگای آیسان و همکاران (2006) و هم چنین شهسواری و همکاران (1385) مطابقت نداشت. احتمالا تحت تاثیر میکروارگانیسم­های مفید، میزان جذب ویتامین ها و مواد مصرفی به ویژه کلسیم و منیزیم افزایش می یابد که به نوبه ی خود باعث افزایش ضخامت پوسته و وزن آن می شود.

عابدین جیدرزادی، کامران طاهر پور، مصطفی نعمتی

این آزمایش به منظور بررسی مقایسه ای اثر جیره های حاوی آویشن، گل گاو زبان و سین بیوتیک بر عملکرد، فراسنجه های بیوشیمیایی خون، تعداد سلول های خونی و برخی صفات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. این آزمایش در 6 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شامل 8 قطعه جوجه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در این آزمایش از 192 جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 با 6 جیره آزمایشی شامل 1- جیره شاهد (بدون ماده افزدونی)، 2- جیره حاوی 0/1 درصد (از ماده خشک جیره) سین بیوتیک، 3- جیره حاوی 0/05 درصد (از ماده خشک جیره) پودر آویشن 4- جیره حاوی 0/75 درصد (از ماده خشک جیره) پودر آویشن، 5- جیره حاوی 0/05 درصد (از ماده خشک جیره) پودر گل گاوزبان و 6- جیره حاوی 0/75 درصد (از ماده خشک جیره) پودر گل گاو زبان استفاده شد. تیمارهای آزمایشی بر تعداد گلبول های قرمز، میزان هموگلوبین و درصد هماتوکریت خون جوجه ها اثر معنی داری نداشتند. کمترین تعداد گلبول سفید خون مربوط به جوجه های تغذیه شده با جیره شاهد و جیره های حاوی 0/05 درصد (از ماده خشک جیره) پودر آویشن بود، تیمارهای آزمایشی بر درصد هتروفیل خون جوجه ها اثر معنی داری نداشته، اما بیشترین درصد لنفوسیت و کمترین درصد نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون مربوط به جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی سین بیوتیک بود. با توجه به نتایج این آزمایش به نظر می رسد که جیره های حاوی مواد افزودنی در مقایسه با گروه شاهد اثر مطلوب تری بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه ها داشتند.

حسین فلاح، اردشیر محیط، زربخت انصاری

امروزه مصرف آنتی بیوتیک ها به منظور جلوگیری از شیوع بیماری ها و در نتیجه افزایش تولید گوشت و تخم مرغ متداول است و یک ابزار ضروری برای افزایش توان تولیدی در سیستم های پرورش دام وطیور به شمار می آید. افزایش قابل توجهی در سوددهی، در نتیجه استفاده مناسب و کافی از آنتی بیوتیک ها به صورت تحت درمانی به دست آمد. با این حال استفاده مداوم از آنتی بیوتیک ها در خوراک مشکلاتی را درطیور مثل افزایش مقاومت دارویی باکتری ها، باقی ماندن دارو در بدن طیور و عدم توازن طبیعی میکروفلورای روده به همراه دارد. در سال2006 اتحادیه اروپا همه آنتی بیوتیک های پزشکی انسان را برای استفاده تحت درمانی در خوراک های دام و طیور ممنوع کرد تا پتانسیل مقاومت به آنتی بیوتیک ها را در انسان کاهش دهد. گر چه استفاده معمول از آنتی بیوتیک ها در سیستم های پرورش مرغ های مادر نسبت به جوجه های گوشتی کمتر است، اما توسعه مقاومت باکتری های بیماری زا به آنتی بیوتیک ها در طیور و در نتیجه، انتقال آن به انسان امری نگران کننده است. یک راه جایگزین برای آن استفاده از پرویبوتیک و پری بیوتیک است. 80 قطعه مرغ مادر در قالب طرح کاملا تصادفی با 4تیمار، 2تکرار و 10 زیر مشاهده در هر تکرار به مدت 4 هفته مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره های آزمایشی شامل مقادیر صفر، 0/05، 0/1 و 0/2 درصد سینبیوتیک بود. فراسنجه های خونی با استفاده از کیت های شرکت پارس آزمون و و زیست شیمی به صورت هفتگی اندازه گیری شد. کلسترول زرده در پایان آزمایش با استفاده از روش فولش اندازه گیری شد. سینبیوتیک تاثیر معنی داری بر غلظت لیپوپروتئین با دانیسته بالا و تری گلیسرید پلاسما و همچنین کلسترول زرده نداشت، اما تیمار 0/1 سینبیوتیک سبب افزایش معنی داری در غلظت گلوکز پلاسما شد. چن و همکاران در سال 2005 بیان کردند که استفاده از اینولین به مدت 4هفته در جیره مرغ های تخم گذار سبب افزایش معنی داری در غلظت گلوکز خون شده است. گلوکز در طیور برای اعمال گوناگونی استفاده می شود که مهمترین آن تولید انرژی از طریق اکسیداسیون سلولی، سنتز گلیکوژن در کبد و گلیکولایتیک ماهیچه ها، سنتز اسید چرب و اسید های آمینه و ویتامین سی و دیگر متابولیت هاست. با وجود غلظت طبیعی انسولین خون در طیور، مقدار گلوکز به دیابت نوع 2 در انسان شبیه است زیرا آنها دارای سطوح گلوکز خون بالایی هستند و نشان داده شده است که به مقادیر زیاد انسولین که برای پستانداران کشنده است، حساسیت کمتری دارند. افزایش گلوکز خون با استفاده از پروبیوتیک و پری بیوتیک در طیوردر مغایرت با پاسخ کاهش سطوح گلوکز سرم خون پستانداران تغذیه شده به بتا- فروکتان ها و پروبیوتیک هاست، در حالیکه با کاهش لیپید پلاسمای خون سازگار است. بعلاوه غلظت کلسترول پلاسما در تیمارهای 0/1 و 0/2 سینبیوتیک در هفته آخر آزمایش بطور معنی داری از گروه شاهد کمتر بود. پندا و همکاران در سال 2008 گزارش کردندکه استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسپوروژنز سبب کاهش معنی داری در غلظت کلسترول خون در مرغ های مادر تخم گذار شد. کاهش معنی دار کلسترول پلاسما در هفته چهارم نشان می دهد که سینبیوتیک در حال تاثیرگذاشتن بر روی کاهش آن است. سازوکارهایی که سبب کاهش کلسترول خون با استفاده از پروبیوتیک و پری بیوتیک می شود شامل تغییر نسبت استات به پروپیونات، کاهش اثر اسیدهای صفراوی و افزایش دفع آن و جذب کلسترول به وسیله باکتری های مفید روده است. نتیجه گیری نهایی: استفاده از سطح 0/1 درصد سینبیوتیک برای مصرف در جیره مرغ های مادر مناسب است.

Alireza Talebi, Amir Amani, Masoud Pourmahmod, Poya Saghaei, Reza Rezaie

Increased susceptibility of birds to avian pathogens in intensive husbandry system has emphasized on necessity of improvement of innate and specific immune responses of birds by the fast establishment of a beneficial microflora and immune stimulator factors to guarantee healthy and low-price products. During this study, 192 one-day-old broiler chicks (Ross-380) in four groups with three replicates per group were used to investigate effectiveness of synbiotic Biomin Imbo on immune responses of the chickens following routine vaccination against Newcastle disease (ND), avian influenza (AI), infectious bronchitis (IB) and infectious bursal disease (IBD). The results of this study indicated that supplementation of Biomin Imbo in diet enhanced humoral immune responses significantly in the case of ND, IB, IBD (p = 0.049, p = 0.020, p = 0.036, respectively), but insignificantly in the case of AI (p = 0.160) following vaccination of the chickens against these most common important viral poultry diseases. It was more effective following vaccination with live than killed vaccines. In conclusion, application of synbiotic Biomin Imbo, as a feed-additive adjuvant promotes acquired humoral immune responses of broiler chickens.

فرهاد رستمی، کامران طاهر پور، حسینعلی قاسمی، فاضل پوراحمد

این آزمایش به منظور بررسی اثرات گیاه تشنه داري و مکمل سین بیوتیک به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک بر تیتر کل آنتی بادي، تیتر در جوجه هاي گوشتی انجام گرفت. تعداد 250 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در سن یک روزگی به 25 گروه 10 قطعه اي با پنج تیمار تقسیم شدند. تیمارهاي آزمایشی شامل جیره پایه بدون ماده افزودنی (جیره کنترل) و یا جیره پایه حاوی 0/02 درصد آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، 0/15 درصد مکمل سین بیوتیک، 0/4 و یا 0/8 درصد پودر اندام هوایی گیاه تشنه داري بودند. در روزهاي 14 و 35 دوره پرورش، به 2 قطعه پرنده از هر تکرار 0/1 سی سی محلول سوسپانسیون گلبول های قرمز گوسفندی (7 درصد) به صورت تزریق عضلانی در عضله سینه پرندگان تزریق گردید و 7 روز پس از هر بار تزریق (21 و 42 روزگی) خونگیري انجام شد و سپس تیتر آنتی بادي تولیدي علیه گلبول های قرمز گوسفندی تعیین گردید. هیچ تفاوت معنی داري در پاسخ اولیه پادتن (کل آنتی بادی و ایمنوگلوبولین جی و ایمنوگلوبولین ام) بر علیه گلبول های قرمز گوسفندی در روز 21 مشاهده نشد. اما پرنده هاي تغذیه شده با جیره هاي حاوي مواد افزودنی پاسخ ثانویه بالاتري نسبت به تیمار شاهد داشتند؛ جائیکه بالاترین عیار کل پادتن در نیمار 0/8 تشنه داری مشاهده شد. همچنین پرنده های تغذیه شده با تیمارهای سین بیوتیک و 0/8 درصد تشنه داری پاسخ ثانویه ایمنوگلوبولین جی بالاتری علیه گلبول های قرمز گوسفندی را نسبت به پرندگان تغذیه شده با تیمار شاهد را نشان دادند. بطور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن 0/8 تشنه داری مشابه مکمل سین بیوتیک به جیره جوجه های گوشتی، می تواند سبب بهبود عملکرد ایمنی به واسطه تحریک پاسخ آنتی بادی گردد.